آمار

تقریبا غیرممکن بتوان تعداد کودکان خیابانی را تخمین زد، هرچند که سازمان بهداشت جهانی و یونیسف در اواسط دهه ۱۹۹۰ تعداد آن‌ها را ۱۰۰ میلیون نفر تخمین زده اند. همچنان‌که جمعیت دنیا رشد می‌کند پدیده اجتماعی کودکان خیابانی افزایش می‌یابد. در همه کشورهای جهان آمار کودکان خیابانی پسر بیش از دختران است. بر طبق مطالعه‌ای که درکشورهای افریقایی انجام شده در زیمبابوه ۹۵ درصد، در آنگولا ۸۴ درصد، در اتیوپی ۸۴ درصد، در زامبیا ۷۰ درصد و در سودان تقریبا ۱۰۰ درصد کودکان خیابانی مورد مطالعه مذکر بوده‌اند.

روسیه

حدود ۱۶۰ میلیون نفر یا تقریبأ ۴۰ درصد از مردم روسیه در فقر زندگی می کنند. تخمین زده می‌شود که ۱ تا ۴ میلیون کودک خیابانی در روسیه وجود دارد و همچنین هر ساله ۵۰.۰۰۰ کودک در روسیه از خانه‌های خود فرار می‌کنند. همچنین گزارش شده است که در مسکو ۵۰۰۰ کودک و نوجوان از خانه طرد می‌شوند و به خیابان‌ها روی می‌آورند.

آمریکای لاتین

آمریکای لاتین شامل کشورهایی چون آرژانتین، بولیوی، شیلی، پرو، اروگوئه، برزیل، کاستاریکا، جاماییکا، جمهوری دومینیکن، گواتمالا، اکوادور، مکزیک و السالوادور است. درسال ۱۹۹۶ «بانک توسعه بین الامریکایی » و «یونیسف» تخمین زدند که از کل جمعیت ۵۰۰ میلیون نفری آمریکای لاتین، ۴۰ میلیون کودک در خیابان‌ها کار و زندگی می‌کنند. این بدان معناست که حدود ۴۵ درصد از کودکان امریکای لاتین، کودک خیابانی هستند. در امریکای مرکزی اکثر کودکان خیابانی در سنین بین ۱۰ تا ۱۷ سال هستند و تقریبا ۲۵ درصد آن‌ها دخترند.
دولت مکزیک تخمین زده است که در این کشور ۲ میلیون کودک خیابانی وجود دارد. در برزیل ۷ میلیون کودک از خانه طرد شده‌اند، یا بی خانمان هستند (WHO ۱۹۹۴). از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ در این کشور حدود ۴۶۰۰ کودک خیابانی به قتل رسیده‌اند (لوس آنجلس تایمز). در کلمبیا نیزکودکان خیابانی آماج قتل‌های گروهی هستند. در سال ۱۹۹۳ ، ۲۱۹۰ نفر از آن‌ها کشته شده‌اند (اُتاوا سان ۱۹۹۶)

آفریقا

تخمین زده می‌شود که ۱۰ میلیون کودک خیابانی در افریقا وجود دارد (۱۹۹۸). امروزه در این قاره ۱۰/۷ میلیون کودک یتیم وجود دارد که به علت ویروس HIV والدین خود را از دست داده‌اند و اعضای خانواده‌ای که بتوانند از آن‌ها مراقبت نمایند، رفته رفته کم می‌شوند. بسیاری از این کودکان به خیل کودکانی که قبلا به علت فقر، جنگ و درگیری‌های قومی در خیابان بوده‌اند، می‌پیوندند. اتیوپی از فقیرترین کشورهای جهان است. جمعیت آن حدودا ۵۵ میلیون نفر است و نصف این جمعیت زیر ۱۵ سال سن دارند. ۸۵ درصد از جمعیت این کشور در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. یک مطالعه در سال ۱۹۹۴ تخمین زد که فقط در آدیس‌آبابا، پایتخت اتیوپی، تعداد کودکان خیابانی ۴۰هزار نفر است که ۱۰ هزار نفر آن‌ها بدون هیچ مراقبت و حمایتی در خیابان‌ها زندگی و کار می‌کنند. در ‌مصر تعداد کودکان خیابانی، فراوان و در حال افزایش است. تخمین‌ها در این مورد شمار این کودکان را بین ۲۰۰ هزار نفر تا ۱میلیون نفر اعلام می‌دارند

آسیا

به گفته یونیسف ۲۵ میلیون کودک خیابانی در آسیا وجود دارد. در داکای بنگلادش ۱۰ هزار دختر در خیابان‌ها زندگی می‌کنند. در فیلیپین « دپارتمان رفاه و رشد اجتماعی» در سال ۱۹۹۱ تخمین زده است که ۱.۲ میلیون کودک خیابانی در این کشور وجود دارد.
وزارت رفاه اجتماعی هندوستان در سال ۱۹۹۲ تخمین زده است که از ۱۱ میلیون کودکی که در خیابان‌ها زندگی می کنند ۷۵.۰۰۰ تا ۲۰۰.۰۰۰ نفر آن‌ها در کلکته هستند. موسسات هند می‌گویند در حال حاضر این تعداد بیشتر شده و احتمالا مرگ والدین به علت ایدز باعث شده که آمار آن‌ها به سرعت افزایش یابد.
تعداد کودکان خیابانی ویتنام را از ۱۹.۰۰۰ تا ۲۰۰.۰۰۰ تخمین زده‌اند. یونیسف تخمین می‌زند که در ویتنام ۱۶.۰۰۰ کودک خیابانی، ۲۰.۰۰۰ کودک قربانی روسپی گری و ۴.۳۰۰ کودک معتاد وجود دارد.